Ήταν μια χρονιά διαφορετική. Μια χρονιά δύσκολη. Ίσως η πιο δύσκολη που υπήρξε ποτέ. Όλα έπρεπε να είναι αλλιώς! Όλοι έπρεπε να λειτουργούμε, να κινούμαστε, να συμπεριφερόμαστε αλλιώς! Ειδικά στη δική μας κατασκήνωση, που όλοι – μικροί μεγάλοι – γινόμαστε μια παρέα. Όταν κάναμε το σχεδιασμό μας βρεθήκαμε απέναντι σε πρωτόγνωρες δυσκολίες. Με προσοχή, ψυχραιμία και καθαρό μυαλό όμως προχωρήσαμε.

Χρειάστηκε διπλός και τριπλός κόπος από όλους, χρειάστηκε διπλή και τριπλή εγρήγορση από όλους, μα κυρίως χρειάστηκε συνεργασία και κατανόηση απ’ όλους και τώρα που το καλοκαίρι τελειώνει και οι 4 περίοδοι τελείωσαν, βλέπεις τη ζωγραφιά που σου φέρνει ένα από τα μικρότερα παιδιά της κατασκήνωσης και δεν μπορείς παρά να συγκινηθείς και να βουρκώσεις μη ξέροντας ποιον να πρωτοευχαριστήσεις για όλα αυτά που πετύχαμε φέτος